Om de wanden onder het Corps de Logis van Paleis Het Loo te realiseren, waar ook sprake was van een relatief kleine bouwkuip, is een zogenoemde hardgelbouwkuip toegepast.
Dit artikel is het vijfde deel in een serie van zeven. In deze serie komen achtereenvolgens aan bod:
1. Bouwkuip met verschillende technieken
2. Staalvezelversterkte onderwaterbetonvloer
3. CSM-bouwkuipwanden
4. Jetgroutwanden
5. Hardgelbouwkuip
6. Funderingsversterkende injecties
7. Opvangconstructies en vijzelwerk
Project: Ondergrondse uitbreiding Paleis Het Loo
Architect: KAAN Architecten
Integraal technisch ontwerp: Team Valstar bestaande uit Valstar-Simonis, DGMR en WSP (voorheen Lievense).
Deelproject: Bouwkuip en tijdelijke opvangconstructies (Perceel P1)
Aannemer Perceel P1: Volker Staal en Funderingen BV
Bij een hardgelbouwkuip worden diverse injectiepunten met lansen aangebracht. Door vervolgens te injecteren wordt de zandbodem, dat wil zeggen het zandkorrelskelet, verlijmd. Door overlap van de injectiepunten kan zodoende een wand/vloer/bouwkuip worden gerealiseerd. Deze techniek is eerder onder meer toegepast bij het Mauritshuis voor een diepe liftput onder een op staal gefundeerd gebouw.
Deze techniek had bij het Paleis Het Loo als voordeel dat er minder spoil was ten opzichte van de jetgrouttechniek. Ook de vloeren zijn met een hardgel (in plaats van zwaar onderwaterbeton) gerealiseerd.
Uitdaging hierbij vormden de beperkte werkruimte in de gewelfkelder en de bestaande, soms conflicterend aanwezige dragende muren en bestaande fundering om de injectielansen aan te kunnen brengen. Met een 3D-beschouwing, waarbij een goede inmeting van het bestaande pand essentieel bleek, is een uitgebreid 3D-boorplan uitgewerkt, om zowel ter plaatse van de wanden als ter plaatse van de vloeren de injectiepunten in te kunnen brengen. De hardgelbouwkuip is aan de achterzijde verankerd met twee groutankers. Aan de pleinzijde wordt hij ondersteund door het stempelraam van de grote bouwkuip (voorplein Corps de Logis) (fig. 2).
Reacties