Tegelijk met een intensieve renovatie van Paleis Het Loo vindt een ondergrondse uitbreiding plaats. De uitbreiding bestaat uit een nieuw deel onder het centrale plein, dat de vleugels verbindt met het hoofdgebouw. Het project is opgedeeld in vijf deelprojecten, waaronder Perceel P1: de bouwkuip en tijdelijke opvangconstructies.

In 1684 gaf stadhouder (en later koning van Engeland) Willem III opdracht om een vorstelijk jachtverblijf in Apeldoorn te bouwen dat we kennen als Paleis Het Loo. Het paleis is sindsdien door tien opeenvolgende generaties Oranjes bewoond, alleen koning Lodewijk Napoleon heeft deze lijn kortstondig onderbroken. In 1969 werd het besluit genomen om van het paleis een museum te maken, waarin de geschiedenis van de koninklijke familie en het paleis zelf centraal stonden. Na een grootscheepse renovatie werd het museum in 1984 geopend.

Ruim 30 jaar na deze openstelling bleek onderhoud noodzakelijk, met onder meer vervanging van installaties en een asbestsanering. Tegelijk met deze intensieve renovatie vindt een ondergrondse uitbreiding plaats. Hiermee komt er meer ruimte voor wisseltentoonstellingen en publieksfaciliteiten en kan de omvangrijke collectie beter worden gepresenteerd aan de museumbezoekers.

Het paleis bestaat uit een centraal plein, het Bassecour, met enkele gebouwen eromheen (fig. 2). Het meest in het oog springt het Corps de Logis, het centraal gelegen hoofdgebouw van het paleis, met ernaast de binnen- en buitenpaviljoens. Naast het plein zijn de oostvleugel en de westvleugel gelegen. De uitbreiding bestaat uit een nieuw deel onder het centrale plein, dat de vleugels verbindt met het Corps de Logis.