De kostbare collectie van het Museum Boijmans Van Beuningen is in het verleden regelmatig geplaagd door overstromingen. Toen het depot in de kelder van het museum in 2004 voor de zoveelste keer onderliep, werd het tijd voor actie en ontstond het idee voor het 'Depot Boijmans Van Beuningen'. Aanvankelijk werd nog gedacht aan een traditioneel depot, later werd besloten het gebouw publiek toegankelijk te maken en zo inzicht te geven in het behoud en beheer van de belangrijke kunstcollectie. Dit concept, uniek in de wereld, brengt echter wel flinke uitdagingen met zich mee, zoals het in stand houden van het binnenklimaat en het borgen van de beveiliging van het openbare gebouw. Beton speelt hierin een belangrijke rol.              
                
             
                              
                                      
                      1 Depot Boijmans Van Beuningen in uitvoering, foto: Stieber Fotografie	
1
44?	CEMENT 04 2019
Uitdagingen  
in het ontwerp	
De kostbare collectie van het Museum Boijmans Van Beuningen 
is in het verleden regelmatig geplaagd door overstromingen. 
Toen het depot in de kelder van het museum in 2004 voor de 
zoveelste keer onderliep, werd het tijd voor actie en ontstond het  idee voor het 'Depot Boijmans Van Beuningen'. Aanvankelijk 
werd nog gedacht aan een traditioneel depot, later werd besloten  het gebouw publiek toegankelijk te maken en zo inzicht te geven  in het behoud en beheer van de belangrijke kunstcollectie. Dit 
concept, uniek in de wereld, brengt echter wel flinke uitdagingen  met zich mee, zoals het in stand houden van het binnenklimaat  en het borgen van de beveiliging van het openbare gebouw.  Beton speelt hierin een belangrijke rol. J	
CEMENT 04 2019	?45  
kunstwerk in beton 1
Museum Boijmans Van Beuningen. Dit 
leverde een aantal extra uitdagingen op. 
Dragende schaal
De dragende schaal loopt met de gekromde 
gevel mee, wat voor dit onderdeel van de 
hoofddraagconstructie een grote uitdaging 
opleverde. Deze sluit ter plaatse van de 
begane grond namelijk onder een kleine 
hoek aan op de fundering, wat enorme 
krachten tot gevolg heeft (foto 5). Omdat ter 
plaatse van de begane grond grote gevelope-
ningen nodig zijn, worden deze krachten 
nog groter. Deze openingen zijn nodig voor 
het publiek, het personeel, uitzicht naar het 
park en zelfs een gehele vrachtwagencombi -
natie (18,5 m) die het gebouw in moet kun -
nen rijden. Beton is constructief in dit geval 
een goede keuze om deze krachten op te 
kunnen nemen. Meer over de draagcon -
structie staat in het artikel 'Krachtsafdracht 
hoofddraagconstructie Depot Boijmans Van 
Beuningen'.  
Klimaat
Bij een openbaar toegankelijk gebouw, met 
een kwetsbare kunstcollectie, is het handha -
ven van een constant klimaat de grootste en 
belangrijkste uitdaging. Elk depot, met 
daarin verschillende volumes en materia -
len, heeft zijn eigen eis. Gemiddeld genomen 
moet de temperatuur tussen de 18 en 21 °C 
zijn en de relatieve luchtvochtigheid 52 %. 
Hierop zijn gedurende 24 uur slechts kleine 
variaties toegestaan, te weten +/- 2 °C op de 
temperatuur en +/- 5% op de relatieve lucht-
vochtigheid, conform de hoogste klimaat-
klasse (ASHRAE AA). In bijvoorbeeld het metaaldepot moet 
de relatieve luchtvochtigheid veel lager zijn 
en in het kleurenfotodepot wordt een lagere 
temperatuur geëist. Door de zogenoemde 
setpoints (instelling van temperatuur) met 
de seizoenen mee te variëren wordt energie 
bespaard.  
Hoe kunnen deze belangrijke klimaat-
omstandigheden worden gewaarborgd in 
een gebouw dat door wisselende aantallen 
publiek wordt bezocht? De keuze voor een betonconstructie 
met kalkzandstenen scheidingswanden 	
 	
In 2013 heeft MVRDV het win -
nende ontwerp gemaakt voor het 
depot; een komvormig gebouw 
van 40 m hoog, waarvan de gevel 
in alle richtingen 10 m uitkraagt 
en dat geheel bekleed is met spie-
gelende panelen (fig. 2). 	
Dankzij de 
ronde vorm heeft het gebouw geen voor- of 
achtergevel en keert het zich nergens van de 
buren af. Om zo weinig mogelijk ruimte van 
het Museumpark in te nemen en toch ruim 
15.000 m	
2 brutovloeroppervlak te kunnen 
realiseren, is het gebouw ingesnoerd op de 
begane grond (fig. 3). Het verlies aan par-
kruimte wordt gecompenseerd door het 'bos 
op het dak', bestaande uit 75 meerstammige 
berken van 6 tot 8 m hoog en hoge grassen. 
In dit bos zal een openbaar toegankelijk 
paviljoen komen met daarin een restaurant 
en evenementenruimte. MVRDV wilde de illusie wekken dat 
het gebouw in zijn geheel voorzichtig op de 
locatie is neergezet. Dit is de reden dat het 
spiegelende glas ter hoogte van de begane 
grond sterk naar binnen buigt, zodat het 
horizontaal eindigt en het lijkt alsof het 
onder het gebouw doorloopt. Centraal in het gebouw bevindt zich 
een atrium van 40 m hoog en 28 m lang, 
voorzien van een omloop op elke verdieping 
die wordt doorsneden door schuine, stalen 
zigzagtrappen met overspanningen tot 18 m 
(fig. 4). In deze enorme open ruimte wordt 
een doolhof gecreëerd door 13 glazen vitri -
nes met kunst op te hangen, waardoor de 
bezoekers letterlijk de kunst kunnen ont-
dekken. De omloop wordt aan weerszijden 
begrensd door dragende betonwanden, 
waarin vanwege de toegankelijkheid van de 
kunstobjecten enorme deursparingen tot 
4 m hoog zijn opgenomen.  
Bij het opstellen van het Programma van 
Eisen (2008) werd nog gedacht aan een tra -
ditioneel depot, bedoeld voor de centrale 
opslag van de collectie van circa 151.000 
stukken. Dankzij een Rotterdamse mecenas 
kwam er geld beschikbaar om het gebouw 
publiek toegankelijk te maken en zo inzicht 
te geven in het behoud en beheer van de 
belangrijke en omvangrijke collectie van 	
WOUT BRABER
Hoofd huisvesting en  onderhoud 
Museum Boijmans Van  Beuningen
IR. ARJEN KETTING Projectleider/architect MVRDV
IR. MICHIEL NIENS Projectleider
IMd Raadgevende  Ingenieursauteurs 	
Er zijn slechts 
variaties van 
 
2 °C op de tem 
peratuur en 5% 
op de relatieve 
luchtvochtig
heid toegestaan
46?	CEMENT  04 2019
2 Het depot is een komvormig gebouw, geheel bekleed met spiegelende panelen, bron: MVRDV?3 Om zo weinig mogelijk ruimte van het Museum
park in te nemen, is het gebouw ingesnoerd op de begane grond, bron: MVRDV?4 Centraal in het gebouw bevindt zich een atrium van 40 m 
hoog en 28 m lang, voorzien van een omloop op elke verdieping die wordt doorsneden door schuine, stalen zigzagtrappen, bron: MVRDV	
PROJECT  
GEGEVENS
project
Depot Boijmans   Van Beuningen
opdrachtgever
Gemeente Rotterdam gebruiker
Museum Boijmans   Van Beuningen architectMVRDV
constructeur
IMd Raadgevende  Ingenieurs
installatieadviseur
Royal HaskoningDHV bouwfysisch  adviseurPeutz
adviseur  
glasgevel ABT
aannemer BAM
leverancier  
betonmortel
Cementbouw leverancier  
prefab gevels
MBS Cascobouw bouwperiode 2017 2020	
2
3
4	
CEMENT 04 2019	?47  
kunstwerk in beton 1
5 Aansluiting hoofddraagconstructie ter plaatse van de begane grond, foto: Stieber Fotografie?6 Per depot mag een bezoek maximaal 11 minuten duren en mogen er maximaal 15 personen per uur naar binnen, bron: MVRDV	
5
6
48?	CEMENT  04 2019
tussen de depots is hierbij belangrijk. Kalk-
zandsteen kan vocht opnemen en afstaan en 
daardoor de variatie in relatieve luchtvoch -
tigheid afvlakken. De massa van het beton 
zorgt voor een temperatuurbuffer. Er zijn 
veel oude bouwwerken die eveneens van 
hun massa gebruikmaken voor de klimaat-
huishouding, waarbij de kunstwerken nog 
in bijzonder goede conditie zijn. Aanvullend is er een uitgebreid kli -
maatsysteem ontworpen, bestaande uit een 
driekanalensysteem met mengboxen, dat 
vrij snel kan anticiperen op veranderingen. Tot slot is de toegankelijkheid beperkt: 
per depot mag een bezoek maximaal 11 minu -
ten duren en mogen er maximaal 15 perso-
nen per uur naar binnen (fig. 6). Ieder per-
soon geeft namelijk een verstoring in de 
warmte- en vochtbalans en dit moet tijdig 
kunnen worden hersteld door de installaties. Na de eerste oplevering is er een accli -
matiseringsperiode van totaal zes maanden 
gepland, zodat het gebouw in twee maanden 
kan drogen en gedurende vier maanden het 
klimaat kan worden ingeregeld. Daarna 
volgt een periode van zes maanden voor de 
verhuizing.  
Beveiliging
De beslissing om delen van het depot open -
baar toegankelijk te maken, zorgde ook op 
beveiligingsgebied voor een enorme uitda -
ging. Ook hierin speelt de betonconstructie 
een belangrijke rol; ter plaatse van de dichte 
geveldelen wordt eenvoudig aan een hoge 
weerstandklasse met betrekking tot 
inbraakwerendheid voldaan. De beveiliging 
van de verschillende openingen van het 
gebouw, tot aan het dakluik toe, hebben de 
nodige inspanning gevraagd van het ont-
werpteam. De op de markt beschikbare pro-
ducten bleken namelijk niet altijd aan de 
gestelde eisen te kunnen voldoen. Elektroni -
sche apparatuur zorgt voor aanvullende 
beveiliging, naast regels op organisatorisch 
vlak. Omdat er een aantal depotruimten 
wordt verhuurd aan particulieren vraagt dit 
specifieke aandacht.  	
Esthetica
Het beton, dat dus een functie heeft voor de 
constructie, het klimaat en de veiligheid, 
heeft ook een esthetische functie: het toege-
paste beton is allemaal zichtwerk. Voor de 
aannemer een flinke uitdaging om de 
betonsoorten met verschillende eigenschap-
pen (hogesterktebeton, zelfverdichtend 
beton, traditioneel beton, betonnen dekvloe-
ren) dezelfde kleur en uitstraling te geven. 
Een complicerende factor was het storten 
onder uiteenlopende klimatologische 
omstandigheden.Leuk is dat de vorm van de betonnen 
schaal het gebouw uitdagend maakt voor 
bezoekers. Zo kan men in de entreehal tegen 
de binnenkant van de buitengevel oplopen, 
omdat deze (bijna) horizontaal aansluit op 
de begane grond.  
Icoon
Om al deze uitdagingen tot een goed einde te 
kunnen brengen, is het museum volledig 
betrokken geweest bij het ontwerpproces en 
de aanbesteding van het project. Hierdoor 
kon de vertaling van het definitieve Pro-
gramma van Eisen naar de bestekstukken 
goed worden bewaakt. Ook de afstemming 
van de inrichting (zoals schilderijrekken en 
opslagcomponenten) op het gebouwontwerp 
was hierdoor eenvoudiger. Museum Boij-
mans Van Beuningen is bijzonder trots op 
dit ontwerp en de samenwerking met archi -
tect en adviseurs. Dankzij de zorgvuldige 
uitvoering van de aannemer begint het 
gebouw zich inmiddels indrukwekkend af te 
tekenen tegen de achtergrond van het Muse-
umpark. De eerste delen van de spiegelende 
gevelbeplating zijn inmiddels gemonteerd 
en binnenkort zal de zesdeverdiepingsvloer 
worden gestort. In 2021 worden de eerste 
bezoekers verwacht in dit nieuwe icoon van 
de stad Rotterdam. 	
-	
MINI-BOOKLETS
Omdat het project zoveel 
verschillende aspecten kende, 
zijn tijdens het ontwerpproces 
deelaspecten geïsoleerd en door 
de architect samengevat in 'mini-
booklets', waardoor het voor het 
ontwerpteam makkelijker werd 
om deze onderdelen te behan-
delen. Een voorbeeld is de invul-
ling van het atrium, die, net als 
de inrichting van het restaurant 
op de zesde verdieping en de 
entree op de begane grond, in 
samenwerking met een beeldend 
kunstenaar is ontworpen.
De dragende 
schaal sluit 
ter plaatse 
van de begane 
grond onder 
een kleine 
hoek aan op 
de  funde ring, 
wat enorme 
krachten tot   
gevolg heeft	
CEMENT 04 2019	?49
kunstwerk in beton 1                  
                 
              
    
    
    
        projectgegevens
        
        
            
        
        1. Depot Boijmans Van Beuningen in uitvoering, foto: Stieber Fotografie
     
    
project: Depot Boijmans Van Beuningen
opdrachtgever: Gemeente Rotterdam
gebruiker: Museum Boijmans Van Beuningen
architect: MVRDV
constructeur: IMd Raadgevende Ingenieurs
installatieadviseur: Royal HaskoningDHV
bouwfysisch adviseur: Peutz
adviseur glasgevel: ABT
aannemer: BAM
leverancier betonmortel: Cementbouw
leverancier prefab gevels: MBS Cascobouw
bouwperiode: 2017-2020
In 2013 heeft MVRDV het winnende ontwerp gemaakt voor het depot; een komvormig gebouw van 40 m hoog, waarvan de gevel in alle richtingen 10 m uitkraagt en dat geheel bekleed is met spiegelende panelen (foto 1 en fig. 2). Dankzij de ronde vorm heeft het gebouw geen voor- of achtergevel en keert het zich nergens van de buren af. Om zo weinig mogelijk ruimte van het Museumpark in te nemen en toch ruim 15.000 m2 brutovloeroppervlak te kunnen realiseren, is het gebouw ingesnoerd op de begane grond (fig. 3). Het verlies aan parkruimte wordt gecompenseerd door het ‘bos op het dak’, bestaande uit 75 meerstammige berken van 6 tot 8 m hoog en hoge grassen. In dit bos zal een openbaar toegankelijk paviljoen komen met daarin een restaurant en evenementenruimte.
         
            
                
            
            2. Het depot is een komvormig gebouw, geheel bekleed met spiegelende panelen, bron: MVRDV
         
                
            
                
            
            3. Om zo weinig mogelijk ruimte van het Museumpark in te nemen, is het gebouw ingesnoerd op de begane grond, bron: MVRDV
         
        MVRDV wilde de illusie wekken dat het gebouw in zijn geheel voorzichtig op de locatie is neergezet. Dit is de reden dat het spiegelende glas ter hoogte van de begane grond sterk naar binnen buigt, zodat het horizontaal eindigt en het lijkt alsof het onder het gebouw doorloopt.
Centraal in het gebouw bevindt zich een atrium van 40 m hoog en 28 m lang, voorzien van een omloop op elke verdieping die wordt doorsneden door schuine, stalen zigzagtrappen met overspanningen tot 18 m (fig. 4). In deze enorme open ruimte wordt een doolhof gecreëerd door 13 glazen vitrines met kunst op te hangen, waardoor de bezoekers letterlijk de kunst kunnen ontdekken.
De omloop wordt aan weerszijden begrensd door dragende betonwanden, waarin vanwege de toegankelijkheid van de kunstobjecten enorme deursparingen tot 4 m hoog zijn opgenomen.
         
            
                
            
            4. Centraal in het gebouw bevindt zich een atrium van 40 m hoog en 28 m lang, voorzien van een omloop op elke verdieping die wordt doorsneden door schuine, stalen zigzagtrappen, bron: MVRDV
         
        Bij het opstellen van het Programma van Eisen (2008) werd nog gedacht aan een traditioneel depot, bedoeld voor de centrale opslag van de collectie van circa 151.000 stukken. Dankzij een Rotterdamse mecenas kwam er geld beschikbaar om het gebouw publiek toegankelijk te maken en zo inzicht te geven in het behoud en beheer van de belangrijke en omvangrijke collectie van Museum Boijmans Van Beuningen. Dit leverde een aantal extra uitdagingen op.
 
 
    
        
            
                
                    
                        De dragende schaal sluit ter plaatse van de begane grond onder een kleine hoek aan op de fundering, wat enorme krachten tot gevolg heeft                    
                                    
             
         
     
 
    Dragende schaal
    De dragende schaal loopt met de gekromde gevel mee, wat voor dit onderdeel van de hoofddraagconstructie een grote uitdaging opleverde. Deze sluit ter plaatse van de begane grond namelijk onder een kleine hoek aan op de fundering, wat enorme snedekrachten tot gevolg heeft (foto 5). Omdat ter plaatse van de begane grond grote gevelopeningen nodig zijn, worden deze krachten nog groter. Deze openingen zijn nodig voor het publiek, het personeel, uitzicht naar het park en zelfs een gehele vrachtwagencombinatie (18,5 m) die het gebouw in moet kunnen rijden. Beton is constructief in dit geval een goede keuze om deze krachten op te kunnen nemen. Meer over de draagconstructie staat in het artikel 'Optimale krachtsafdracht hoofddraagconstructie Depot Boijmans Van Beuningen'. 
         
            
                
            
            5. Aansluiting hoofddraagconstructie ter plaatse van de begane grond, foto: Stieber Fotografie
         
        
    
        
            
                
                    
                        Er zijn slechts variaties van 2 °C op de temperatuur en 5% op de relatieve luchtvochtigheid toegestaan                    
                                    
             
         
     
 
    Klimaat
    Bij een openbaar toegankelijk gebouw, met een kwetsbare kunstcollectie, is het handhaven van een constant klimaat de grootste en belangrijkste uitdaging. Elk depot, met daarin verschillende volumes en materialen, heeft zijn eigen eis. Gemiddeld genomen moet de temperatuur tussen de 18 en 21 °C zijn en de relatieve luchtvochtigheid 52%. Hierop zijn gedurende 24 uur slechts kleine variaties toegestaan, te weten +/- 2 °C op de temperatuur en +/- 5% op de relatieve luchtvochtigheid, conform de hoogste klimaatklasse (ASHRAE AA).
In bijvoorbeeld het metaaldepot moet de relatieve luchtvochtigheid veel lager zijn en in het kleurenfotodepot wordt een lagere temperatuur geëist. Door de zogenoemde setpoints (instelling van temperatuur) met de seizoenen mee te variëren wordt energie bespaard.
Hoe kunnen deze belangrijke klimaatomstandigheden worden gewaarborgd in een gebouw dat door wisselende aantallen publiek wordt bezocht?
De keuze voor een betonconstructie met kalkzandstenen scheidingswanden tussen de depots is hierbij belangrijk. Kalkzandsteen kan vocht opnemen en afstaan en daardoor de variatie in relatieve luchtvochtigheid afvlakken. De massa van het beton zorgt voor een temperatuurbuffer. Er zijn veel oude bouwwerken die eveneens van hun massa gebruikmaken voor de klimaathuishouding, waarbij de kunstwerken nog in bijzonder goede conditie zijn.
Aanvullend is er een uitgebreid klimaatsysteem ontworpen, bestaande uit een driekanalensysteem met mengboxen, dat vrij snel kan anticiperen op veranderingen.
Tot slot is de toegankelijkheid beperkt: per depot mag een bezoek maximaal 11 minuten duren en mogen er maximaal 15 personen per uur naar binnen (fig. 6). Ieder persoon geeft namelijk een verstoring in de warmte- en vochtbalans en dit moet tijdig kunnen worden hersteld door de installaties.
Na de eerste oplevering is er een acclimatiseringsperiode van totaal zes maanden gepland, zodat het gebouw in twee maanden kan drogen en gedurende vier maanden het klimaat kan worden ingeregeld. Daarna volgt een periode van zes maanden voor de verhuizing.
         
            
                
            
            6. Per depot mag een bezoek maximaal 11 minuten duren en mogen er maximaal 15 personen per uur naar binnen, bron: MVRDV
         
            Beveiliging
    De beslissing om delen van het depot openbaar toegankelijk te maken, zorgde ook op beveiligingsgebied voor een enorme uitdaging. Ook hierin speelt de betonconstructie een belangrijke rol; ter plaatse van de dichte geveldelen wordt eenvoudig aan een hoge weerstandklasse met betrekking tot inbraakwerendheid voldaan. De beveiliging van de verschillende openingen van het gebouw, tot aan het dakluik toe, hebben de nodige inspanning gevraagd van het ontwerpteam. De op de markt beschikbare producten bleken namelijk niet altijd aan de gestelde eisen te kunnen voldoen. Elektronische apparatuur zorgt voor aanvullende beveiliging, naast regels op organisatorisch vlak. Omdat er een aantal depotruimten wordt verhuurd aan particulieren vraagt dit specifieke aandacht.
     Esthetica
    Het beton, dat dus een functie heeft voor de constructie, het klimaat en de veiligheid, heeft ook een esthetische functie: het toegepaste beton is allemaal zichtwerk. Voor de aannemer een flinke uitdaging om de betonsoorten met verschillende eigenschappen (hogesterktebeton, zelfverdichtend beton, traditioneel beton, betonnen dekvloeren) dezelfde kleur en uitstraling te geven. Een complicerende factor was het storten onder uiteenlopende klimatologische omstandigheden.
Leuk is dat de vorm van de betonnen schaal het gebouw uitdagend maakt voor bezoekers. Zo kan men in de entreehal tegen de binnenkant van de buitengevel oplopen, omdat deze (bijna) horizontaal aansluit op de begane grond.
 
    
    
        Mini-booklets
        Omdat het project zoveel verschillende aspecten kende, zijn tijdens het ontwerpproces deelaspecten geïsoleerd en door de architect samengevat in ‘mini-booklets’, waardoor het voor het ontwerpteam makkelijker werd om deze onderdelen te behandelen. Een voorbeeld is de invulling van het atrium, die, net als de inrichting van het restaurant op de zesde verdieping en de entree op de begane grond, in samenwerking met een beeldend kunstenaar is ontworpen.
             
    
        Icoon
    Om al deze uitdagingen tot een goed einde te kunnen brengen, is het museum volledig betrokken geweest bij het ontwerpproces en de aanbesteding van het project. Hierdoor kon de vertaling van het definitieve Programma van Eisen naar de bestekstukken goed worden bewaakt. Ook de afstemming van de inrichting (zoals schilderijrekken en opslagcomponenten) op het gebouwontwerp was hierdoor eenvoudiger. Museum Boijmans Van Beuningen is bijzonder trots op dit ontwerp en de samenwerking met architect en adviseurs. Dankzij de zorgvuldige uitvoering van de aannemer begint het gebouw zich inmiddels indrukwekkend af te tekenen tegen de achtergrond van het Museumpark.
De eerste delen van de spiegelende gevelbeplating zijn inmiddels gemonteerd en binnenkort zal de zesdeverdiepingsvloer worden gestort. In 2021 worden de eerste bezoekers verwacht in dit nieuwe icoon van de stad Rotterdam.
 
    
    
    
                        
                              
                   
        
Reacties