Curriculum vitae betekent letterlijk levensloop. Ieder mens is uniek en loopt een eigen levenspad. Zo ook de constructeur; we zijn gelukkig net mensen. Hoe verloopt het leven van een constructeur? Laat ik op deze manier eens naar de inhoud van deze Cement kijken.
Allereerst, we hebben iets nieuws, de eerste aflevering van ‘De Toekomstige Constructeur’. Als spin-off van de rubriek ‘De Jonge Constructeur’ maken we in deze rubriek kennis met studenten Civiele Techniek, Bouwkunde of Built Environment. In levenslooptermen: we zijn getuigen van de geboorte van een constructeur.
Stefan Teeuwen is al enkele maanden student af en trakteert ons in deze Cement op zijn afstudeeronderzoek over de dwarskrachtcapaciteit van beton met basaltbeugels. Voor deze jonge constructeur zal een leven lang leren centraal staan. Over leren gesproken, we besteden aandacht aan de samenwerking tussen de Betonvereniging en Bouwen met Staal op het gebied van opleidingen. Al bijna twintig jaar bundelen deze organisaties hun krachten in een reeks praktijkgerichte opleidingen voor (aankomende) constructeurs. En dan Johan Bolhuis, de lijst met projecten waar hij bij betrokken is geweest is indrukwekkend. Hij illustreert in de nieuwe rubriek ‘Weer wat geleerd’ dat je echt nooit uitgeleerd raakt. Al dat leren leidt tot ontwikkeling. Niet iedereen hoeft Constructeur van het Jaar of Koploper Duurzaamheid te worden. Toch is het mooi om juist van hen te lezen over het belang en de rol van een coördinerend constructeur of over de rol van de constructeur bij beperken van de milieu-impact.
Op woensdag 10 september is René Sterken overleden. De redactie van Cement verliest in hem een kundig en geliefd persoon, een gangmaker tijdens de redactievergaderingen. Het is hem helaas niet gegeven ons ook na zijn pensioen te verblijden met zijn kennis, creativiteit en scherpte. Terwijl je dat laatste iedere constructeur zou toewensen, René in het bijzonder.
Max Hendriks
Lees alle artikelen van deze editie of bekijk het hele nummer.
Reacties