In het deel van Eurocode 1 voor windbelastingen, EN 1991-1-4, zijn rekenregels opgenomen om de trillingen evenwijdig aan de wind in rekening te brengen. Met de herziening van de Eurocode worden ook deze rekenregels aangepast.

Sinds 2012 worden constructies in Nederland ontworpen en gecontroleerd aan de hand van de Eurocodes. Op Europees niveau wordt momenteel gewerkt aan de tweede generatie Eurocodes. Alle delen van de Eurocodereeks worden herzien, zowel de materiaalgebonden normbladen als de normbladen waarin de belastingen zijn gespecificeerd. Het is de bedoeling dat in 2028 de huidige Eurocodereeks in zijn geheel wordt ingetrokken. Vóór dit tijdstip worden alle Eurocodedelen aangepast, moeten deze door de formele stemming in Europa en worden de vertalingen en de nationale bijlagen gemaakt. Inmiddels zijn de werkzaamheden voor veel van de normbladen inhoudelijk zover dat duidelijk is hoe de rekenregels eruit gaan zien. In dit artikel wordt specifiek ingegaan op de berekening van de effecten van windtrillingen op (hoge) gebouwen in de Eurocode windbelastingen, EN 1991-1-4 [1].

Deze nieuwe rekenregels zijn nog niet beschikbaar voor de ontwerppraktijk, maar kunnen nu al relevant zijn voor het ontwerp van hoogbouw. Deze aanpassingen worden in twee artikelen beschreven. In dit eerste artikel wordt ingegaan op de berekening van de trillingen in de windrichting en hoe deze rekenregels eruit zien in prEN 1991-1-4 [2]. In een vervolgartikel worden de modellen voor dwars- en torsietrillingen beschreven. Aan de hand van drie cases worden de lezers uitgenodigd aan de slag te gaan met deze rekenregels. In een later artikel wordt de uitwerking van deze cases aan de hand van de nieuwe regels behandeld.