Ondanks de groeiende belangstelling voor 3D-betonprinten blijft de geringe treksterkte een serieuze beperking in de verdere ontwikkeling van deze technologie. Het inzetten van korte staalvezels vormt een mogelijkheid om daar verbetering in te brengen. Eén van de vragen die daarbij beantwoord moet worden, is of en zo ja, in welke mate het printproces de vezeloriëntatie beïnvloedt en welk effect dit op de mechanische eigenschappen heeft. In een studie aan de Swinburne University of Technology (AUS) is een stap gezet in het verkrijgen van het antwoord op die vraag.
Dit artikel is een vertaalde bewerking van de paper Quantitative evaluation of orientation of steel fibers in 3D-printed ultra-high performance concrete van Arun Arunothayan (Swinburne University of Technology / AUS), Behzad Nematollahi (Swinburne University of Technology / AUS), Jay Sanjayan (Swinburne University of Technology / AUS), Ravi Ranade (University at Buffalo / VS), Shin Hau Bong (Swinburne University of Technology / AUS) en Kamal Khayat (Missouri University of Science and Technology / VS). De paper is geschreven voor de RILEM-conferentie Digital Concrete 2020. Deze conferentie is georganiseerd door de TU Eindhoven en vond digitaal plaats van 6 tot 9 juli 2020. De bewerking is gedaan door ir. Paul Lagendijk (Aronsohn Constructies raadgevende ingenieurs b.v. / redactie Cement).
Reacties