Gecontroleerde aanleg van betonverhardingen foto 1. lorrie voor 4 hoeveelheden materiaalEen lading wordt gelostin de hopper van de betonmolen. foto 4. oppervlakstructuur en weg foto 3. de Aveling-Badford stamp- en afwerkmachinenaar voren komend op de tweede baanReconstructie van de Six Hills Road, Leicestershire - . 46.In Roads and Road Construction van Juni 1951 wordt de reconstructiebeschreven van de Six Hills Road, welke weg de directe verbindingvormt van Leicester naar Nottingham en naar Lincoln.Door het zware verkeer werd In 1938 met de reconstructie begonnen,welke tijdens de oorlog werd stopgezet. Bij deze reconstructie werdonvoldcende aandacht geschonken aan de bewerking van de onder-grond en de afwatering. Het gevolg was, dat de aangebrachte beton-verharding sterk scheurde en hoge onderhoudskosten vorderde, zelfsnadat die verharding was afgedekt met een open asfaltsteenslag-verharding.Een gsdeelte van de weg werd gedurende de oorlog als militaireparkeerplaats gebruikt en daardoor zo ernstig beschadigd, dat be-sloten werd over de weg een nieuwe gewapend-betonverharding aante brengen, nadat de afwatering was verbeterd.Deze nieuwe gewapende betonverhardlng bestond uit twee rijstroken,elk breed 3,35 m (11'). Het beton was 15? cm (6") dik, met eenwapening op 51 cm (2") beneden het wegoppervlak. Eerst werdenuitzetvoegen aangebracht om de 45? m (150') en schijnvoegen om de7,6 m (25'), doch later werden de schijnvoegen weggelaten enwerden de uitzetvoegen aangebracht op afstanden van 30 5 m (100').Bij het aanbrengen van deze betonverhaeding werd een zoveelmogelijk gemechaniseerde werkwijze gevolgd.Het beton werd gemengd in een menginstal.atle op 15 km (9 mijlen)van het werk en de specie werd vervoerd in 6 kipvrachtwagens, elkbevattende 3 of 4 mengsels.Vervolgens werd de specie gestort in de hopper van een Blaw Knoxmixer op rupsbanden. Op deze wijze stond het mengsel en de water-toevoer onder de directe contr?le van de man op het werk. De aldusgecontroleerde betonspecie werd door middel van een Stothert andPit distributor gespreid en door twee stampmachlnes, ??n van Stothertand Pitt en ??n van Aveling-Barford afgestampt. Een wet-surface-profi lometer, ontworpen door het Road Research Laboratory, wasachter de afwerkmachine bevestigd. Hiermede kon het betonopper-vlak worden gecontroleerd, zolang het nog zo plastisch was, dat deeffenheid nog kon worden verbeterd *).Ook de uitzetvoegen werden met volledig succes geheel mechanischaangebracht.Het resultaat van deze gemechaniseerde aanleg van een betonver-harding werd nauwkeurig bestudeerd door het Committee of Co-operative Research of the Road Research Laboratory en de Cementand Concrete Association. Bijzondere aandacht werd geschonken aan:a. de wijze van spreiden van de specie, waarbij afwijkende ver-dichtingen werden vermeden;b. de verdichting door verschillende machines en de effenheid vanhet oppervlak;C. het zetten en het bewegen van de beklstingsmallen tijdens hetpasseren van de stampmachines.Bij het vaststellen van de rijkwaliteit van de betonverharding werdeen factor q ingevoerd. Aanvankelijk verkreeg deze factor eenwaarde van q = 103, later teruggebracht tot 60. Ter vergelijking kandaarbij dienen, dat een door middel van de bekende Barber-Greenemachine afgewerkte verharding van warm asfaltbeton op dezelfdeweg een factor verkreeg van q = 50 tot 60. Hiermede kon dusworden vastgesteld dat de op geheel mechanische wijze uitgevoerdecementbetonverhardlng even vlak kan worden afgewerkt als de metde Barber-Greene uitgevoerde asfaltbetonverharding.De onderzoekingen op dit punt door de Road Research Laboratorymogen van het grootste belang worden geacht voor de ontwikkelingvan de cementbetonverhardlngen in de toekomst.Ir. F. KANSTEIN*) Zie ,,Cement", 3 (1951) Nr 5-6, blz. 88: ,,Methoden ter verbeteringvan de rijkwaliteit van Cementbetonwegen", kolom 1, onderaan.foto 2. de Storthert & Pitt spreidmachinecement 4 (1952) Nr 13-14 249