Columncolumn6 201578Visie van de werkvloerCement start met ingang vandit nummer met een nieuweserie columns. Rob Nijsse zal,onder de titel`Visie van dewerkvloer', daarin een aantalactuele kwesties op een directeen komische manier bespre-ken. Eigenlijk zoals we dat vanhem zijn gewend. Want Nijsseis geen nieuw gezicht voor deCement-lezer. Eerder al, van2001 tot 2004, verzorgde hijeen serie spraakmakendecolumns.De nieuwe column komt min ofmeer voort uit de redactieraads-vergadering van Cement. Deze raad,die eens per jaar bijeen komt,bewaakt de redactionele koers vanhet platform. Zo nu en dan geeft zijeen duwtje in een bepaalde richting.Zo ook afgelopen februari. Na eendiscussie over de rol van de redactie,vooral ten aanzien van columns enopinieartikelen, was de conclusie datCement de controverse zeker niet uitde weg moet gaan. Het aanbod vanRob Nijsse om via een column daarnadere inhoud aan te geven, werdaangemoedigd.De toon waarmee Nijsse de dagelijkseproblemen van een constructeur,bouwtoezichtambtenaar of prefab-betonproducent bespreekt, kan besthard zijn. Wel wil hij de nodige humorgebruiken, een beetje op de manierzoals Nederlandse komieken datdoen."Met een glimlach rond de lip-pen zien de problemen er altijd beteruit dan met een grimmige`ik-heb-gelijk-glimlach'", aldus Nijsse. Hij wilonder meer duidelijk maken datbeton geen absolute waarheid kent,hoewel normen en computers con-structies kunnen beschrijven tot driecijfers achter de komma."Aan de enekant verwacht het publiek dat ont-werpers en bouwers alles onder con-trole hebben, aan de andere kant zijnbouwers en ontwerpers het volko-men oneens over iets simpels als detreksterkte van beton. Een heel kleinbeetje met een enorme spreiding,zeggen de statistisch onderbouwdetheoretici. Eigenlijk nul dus. Onzin,zeggen de praktische bouwers, pro-beer het maar eens kapot te maken.Ik wil de lezers van mijn column voorafwaarschuwen, zodat zij niet onbevan-gen lezend in een vervelendespijker zullen stappen. Ik heb langnagedacht hoe ik deze waarschuwingwilde vormgeven. Uiteindelijk kwamik uit op: het lezen van deze columnkan uw geestelijke gezondheidstoe-stand ernstige schade toebrengen.Woedeaanvallen en gewetensconflic-ten zijn niet uit te sluiten." Nieuwe serie columns van Rob NijsseVervolg op de serieWij zien de serie columns als een aftrap ennodigen u van harte uit ook bij te dragen aandeze serie. Als u interesse hebt, neem dan contactop met Jacques Linssen, j.linssen@aeneas.nl,06 10333180.Redactionele kwaliteitWij zijn van mening dat Cement al meer dan 65 jaar onafhankelijke, technischhoogwaardige informatie over bouwen met beton verstrekt. Voor de redactiestaat de inhoudelijk kwaliteit en betrouwbaarheid van die artikelen tot op de dagvan vandaag voorop. Maar hoe wordt die kwaliteit bewaakt? En wat is de rol vande redactie bij het publiceren van bijvoorbeeld opinieartikelen en persoonlijkecolumns, zoals die van Rob Nijsse?De meeste van de jaarlijks circa 120 Cement-artikelen worden geschreven doordeskundigen. De redactie speelt bij die publicaties een belangrijke rol. Voorafwordt met auteurs besproken wat van hen wordt verwacht. Nadat de artikelenzijn geschreven, worden ze getoetst aan het redactiestatuut en worden ze bijge-stuurd. Op die manier komen de auteurs en de redactie gezamenlijk tot een eind-product dat aan een bepaalde kwaliteitstandaard voldoet wat betreft inhoud,taalgebruik en vormgeving. Dit proces loopt in de regel zonder problemen. Nietin het minst omdat auteurs zelf meestal maar al te goed weten wat er van eenCement-artikel wordt verwacht. Maar 100% garantie dat alles waar is wat wordtgeschreven, kan de redactie niet geven. Inhoudelijke controle tot in de details isgewoonweg niet mogelijk. Althans niet binnen de budgetten die voor eenvakblad als Cement beschikbaar zijn.Wel worden alle artikelen altijd kritisch beoordeeld. En bij twijfel wordendeskundigen ingeschakeld. De toets van columns of opinieartikelen ligt ietsgecompliceerder. Dergelijke stukken vertolken de mening van een auteur,niet die van de redactie. De redactie wil daarbij in principe geen censuurplegen. Maar wat als een opinieartikel overduidelijke onwaarheden bevat?Wat als bepaalde fatsoensnormen worden overschreden? En wanneer is ietseen feit en wanneer een mening? Wat heeft de lezer aan een mening van??n enkel iemand? Dit soort vragen houdt de redactie bezig. Bijvoorbeeld bijde publicatie van een aantal artikelen over de NEN 8700, een aantal maan-den geleden. Het zal duidelijk zijn dat de redactie niet alle informatie in(opinie)artikelen op waarheid kan (laten) controleren. Bij columns ligt datnet weer iets anders, omdat het de mening van de columnist betreft. Desal-niettemin zal de redactie de columns vooraf zorgvuldig bekijken en zich devraag stellen of er overduidelijke onjuistheden in staan, of dat fatsoensnor-men worden overschreden. Natuurlijk geldt daarbij ook dat wat voor de eennog goed kan, door de ander normoverschrijdend kan worden gevonden.We hopen en verwachten dat de columns van Nijsse door u op de juiste wij-ze worden gelezen en door vele zullen worden gewaardeerd.Wilt u reageren op deze column, stuur dan een mail aan cement@aeneas.nl.De redactie van CementColumncolumn6 2015 79Het is moeilijk voor te stellen waar-om een groot aannemersbedrijf alsBallast Nedam (bijna) failliet gaat ennu wordt opgekocht door een grootTurks aannemersbedrijf, dat luistertnaar de mooie naam RenaissanceConstruction. Overigens een toepas-selijke naam: wedergeboorte vooreen`belast'bedrijf als Ballast Nedam.Onvoorstelbaar blijft het echter deste meer, want als ik twintig jaar gele-den had voorspeld dat een Turkseaannemer een Nederlands bedrijfzou overnemen, was ik subiet voortotaal krankzinnig uitgemaakt. Deheer Wilders van de PVV en de halveVVD vinden dit nog steeds, maar hetis een realiteit. Nederland en Europaworden meer en meer naar de zij-kanten van de Echte Wereld waarHet gebeurt (lees: geld verdienen)geduwd.Nog meer bewijzen nodig? Ik benopgegroeid in Castricum, een mooieplaats in Noord-Holland op de grensvan de duinen en de polders. Eenideale plaats om als jonge jongen opte groeien, zou je zeggen. Dat washet ook en zo herinner ik het mij ook.Maar ik herinner mij ook dat na eenprachtig winterse nacht metsneeuwval er 's ochtends een kleinlaagje zwarte as op de sneeuw lag.Resultaat van de noordwestenwinden de rook van Hoogovens bij IJmui-den. Als ik in de jaren zestig ? tijdenshet inzamelen van zilveren melkfles-doppen voor de hongersnoodslacht-offers in India ? als jeugdige onheils-profeet had voorspeld dat binnenveertig jaar de Hoogovens Tata Steeluit India zou heten, was ik meteenmet zwaaiende sirenes per ambu-lance naar de dichtstbijzijnde krank-zinnigeninstelling (dat heette toennog zo) afgevoerd. Dat was trouwensDuin en Bosch in de duinen bij Cas-tricum, het complex wordt nu omge-bouwd tot luxeappartementen. Alsik dat uit de ambulance had geroe-pen, had ik waarschijnlijk een acutevoorhoofdslobotomie gehad (datdeden ze toen nog graag bij onhan-delbare pati?nten). Terwijl ik in beidegevallen de waarheid sprak. Trou-wens, ook de naam Tata Steel ismerkwaardig voor Nederlandsebegrippen; het klinkt als de geluidjesdie een tevreden baby maakt: tatatata et cetera. We kunnen er dus omglimlachen, maar het blijft lachen alseen boer met kiespijn.Nog een vergane glorie in mijn ogen:Rijkswaterstaat. Vroeger een mach-tige organisatie die de Deltawerkenuit de klei stampte. Terecht doorAdriaan Geuze in een aflevering vanZomergasten opgevoerd als beeld-merk voor de scheppende ingenieur.Sinds die glorieuze tijden zijn deeisen van de tijd aan deze machtigeorganisatie gaan knagen. Allesmoest effici?nter, marktconform en,zoals de Amerikanen het zo treffendomschrijven, lean and mean. Datlaatste betekent in gewoon Neder-lands mager en gemeen. Dus snij-den, concentreren, niet meer alleswillen doen en vooral goedkoper. Inde loop der jaren, na de voltooiingvan de Deltawerken, trok de over-heid zich terug uit het beheer van deopenbare ruimte. Dit werd het meeren meer uitbesteed aan het bedrijfs-leven, dat het effici?nter en vooralmet minder geld zou kunnen doen.Niet meer een kunstwerk helemaalontwerpen en berekenen, maar zeg-gen:`we willen een brug van hiernaar daar die aan deze eisen voldoeten hier is de zak met geld waarvoorhet allemaal moet gebeuren. Wie wilhem bouwen? En waarschuw onsmaar als het klaar is'. De gevolgenworden beschreven in de volgendeparabel, waarin ik het trieste verhaalvan de grote python Balli N en hetuit de manage Rijwa ontsnapte ren-paard Avijftien vertel.Balli N, Avijftien en RijwaMoedeloos zwierf de grote pythonBalli N door de stedelijke jungle van deRandstad, in de buurt van Rotterdam.Op zoek naar een prooi om zijn grotehonger te stillen, want zo'n groot lijf isnatuurlijk een machtig wapen maarheeft ook veel voedsel nodig. Al zijnsoortgenoten had hij al opgegeten eneigenlijk was door de crisis in degezondheidszorg het aantal prooienaanzienlijk gedaald. Moedeloos slin-gerde Balli N zich een weg langsgebouwen en rivieren.Het renpaard Avijftien had al dagengeen eten gehad in de grote manegeRijnwa; eens een bijenkorf vol activitei-ten, nu brandde nog maar hier en daareen enkel gloeilampje. Met een wan-hopige ruk lukte het Avijftien zijn tuigte verbreken en opgelucht galoppeer-de het ernstig vermagerde paard devrijheid tegemoet, op zoek naar deeeuwige graasvelden.De lezer zal begrijpen dat de padenvan Balli N en Avijftien elkaar kruisten.Balli N schrokte gulzig Avijftien op,zonder goed na te denken of dat welkon voor zijn vermagerde lichaam. Naeen tijdje werd Balli N erg ziek, buik-pijn, en het leek wel of Avijftien niet teverteren was. Op dat moment kwamer een Turkse natuurliefhebber langsdie de lijdende Balli N met een stevigestok de hersens insloeg en zijn (mooie)vel afstroopte om er een tentje van temaken.Sic transit gloria, zo vergaat de glorie.De weg van elke instantie van hetRomeinse Rijk tot Ballast Nedam. Eentroostende gedachte: op de puin-hopen, ook van de maatschappij,groeien de mooiste bloemen. Vergane glorieRob Nijsse"Lean en mean betekent in gewoonNederlands mager en gemeen"