Het Vancouver House in de gelijknamige stad in Canada is een bijzondere verschijning. Met name de aanblik vanaf één zijde spreekt tot de verbeelding: een 156 m hoog gebouw dat onderin even breed is als jezelf lang bent. Naar boven toe wordt de toren naar één kant toe geleidelijk aan breder, zonder zichtbare kolommen die de toren ondersteunen. Aan één zijde van de plattegrond neemt de breedte maar liefst met een factor zestien toe, waardoor de vloeroppervlakte bijna verdubbelt. Vanzelfsprekend stelde dit alles ook de nodige eisen aan het constructief ontwerp.
Dit artikel is een vertaalde bewerking van een artikel van Geoff Poh P.Eng van Glotman Simpson Consulting Engineers, dat in januari 2020 verscheen in het Amerikaanse vakblad STRUCTURE Magazine. STRUCTURE Magazine heeft ingestemd met een herduk van het artikel, maar geeft geen garantie met betrekking tot de juistheid van de vertaling ervan.
Projectingenieur Geoff Poh is projectmanager en een van de constructief ontwerpers van het Vancouver House. De Nederlandse bewerking is gedaan door ir. Paul Lagendijk (Aronsohn Constructies / redactie Cement).
_lowres-1645788540.3141.jpg)
Foto 1. Vancouver House vanuit noordelijke en zuidelijke richting kort voor oplevering
Project Vancouver House
Ontwikkelaar Westbank
Ontwerpend architect BIG (Bjarke Ingels Group)
Uitwerkend architect DIALOG
Adviseur constructies Glotman Simpson Consulting Engineers
Landschapsarchitect PFS Studio
Adviseur W-installaties Integral Group
Adviseur E-installaties Nemetz (S/A) & Associates Ltd.
Geveladviseur Morrison Hershfield
Hoofdaannemer ICON West Construction
Het Vancouver House bestaat uit een zestig verdiepingen hoge woontoren, direct naast de Granville Street Bridge. Op maaiveldniveau wordt de toren omzoomd door een plint van meerdere bouwlagen met een hellend dakvlak. Onder het complex is een zevenlaagse kelder aanwezig (foto 2). De onderste vloer van de kelder vormt ook direct de fundering.
Foto 2. Stort van onderste keldervloer
Het idee voor het ontwerp van de toren is ontstaan vanuit het vereiste profiel van vrije ruimte ten opzichte van de Granville Street Bridge. De architecten van Bjarke Ingels Group moesten rekening houden met een minimale afstand van 30 m ten opzichte van de brug. De vorm die is ontstaan wordt door de architect omschreven als een opzij geschoven gordijn.
Aan de top heeft het gebouw een rechthoekige plattegrond van circa 30,5 m bij circa 40,2 m en een vloeroppervlak van 1226 m2 (fig. 3) Naar beneden toe worden de vloeren kleiner en transformeren ze naar een driehoekige plattegrond van 725 m2 die aan de noordzijde nog maar 1,80 m breed is.
Het ontwerpteam van Vancouver House stond voor de uitdaging dit te realiseren. Nu het gebouw gereed is, trekt de speelse curve van het gebouw de aandacht van iedereen die er langs komt.
Reacties