MartinNelissenverlaatCEMENT6In 1961werd Cementmaandblad; tot die tijd verscheen hettijdschrifttweemaandelijks. Om de dubbele produktie mogelijk te maken, trading.M.G.P. Nelissen in dienst.Als redacteur Cement heeft hij in goed samenspel met hoofdredac-teuren redactie de inhoud en kwaliteitvan hettijdschriftin sterke ma-te bepaald. De functie van Martin Nelissen bracht met zich mee dathij met zeer veel mensen contact had, als redacteur en als vertegen-woordigervan de uitgever. Aanvankelijk was dat de Verkoopassocia-tie Nederlands Cement, daarna de Vereniging Nederlandse Cement-industrie en thans de Stichting BetonPrisma.Martin Nelissen was rond z'n dertigste al de 'oudste' redacteur, wathij tot dit moment is gebleven. Hij was niet alleen redacteur Cement,hij had tal van taken. Onder meer is hij ruim 25jaar secretaris van deSTUVO geweest en de afgelopen zes jaar was hij namens de uitgeververantwoordelijk voor het tijdschrift PIAZZA.Erudiet, enthousiasten toegewijd, dat zijn de kenmerken van zijn wij-ze van werken. In de vele contacten metde betonwereld legde hij eengrote innemendheid en tact aan de dag. Daarmee heeft hij velen totmedewerking aan Cement en andere uitgaven weten te bewegen.Het vertrek van Martin Nelissen in verband met vervroegde uittre-ding, nodigt uit tot een beschouwing over zijn bezigheden en taakop-vatting.ln de eerste plaats paarthij een heldere uitdrukkingsvaardig-heid aan een gedegen kennis over bouwen en beton. In de tweedeplaats is hij een beminnelijk en vriendelijk man - verschil van me-ning was er van tijd tot tijd, maar conflicten waren er nimmer - ;een collega die een uitstekende werksfeerwistte cre?ren. En lastbutnot least bezit hij een prettig gevoel voor humor en het vermogen totrelativeren.Zo zijn de jaren letterlijk omgevlogen.AI die tijd heeft hij ernaar gestreefd die kanten van het beton te bena-drukken die het als bouwmateriaal het meest tot z'n recht laten ko-men, zowel constructief als esthetisch.Cementzonder Martin Nelissen zal voor velen wennen zijn. Ook voorde hoofdredacteur, zoals hij in bijgaande beschouwing laat blijken.We zullen Martin om tal van redenen missen, maar misschien wel hetmeest om de uitstekende wijze waarop hij met mensen omgaat.Als redactie wensen wij hem een goede toekomst. Waar hij zich ookmee zal gaan bezighouden, hij zal dat vast en zeker met hart en zieldoen. Hij zou niet anders kunnen.Pieter SpitsCEMENT1995/7/8