De keuze voor het statisch systeem moet worden vertaald in de oplegging van een brugconstructie. Als daar niet voldoende aandacht voor is in het voorlopig ontwerp, kan dat leiden tot ongewenste aanpassingen in een later stadium. Hierbij spelen verschillende overwegingen, die worden toegelicht aan de hand van een fictief voorbeeld.

De krachtswerking in een brugconstructie wordt bepaald door het statisch systeem. Zo is de keuze voor de vasthoudpunten en langs- en dwarsblokkeringen heel bepalend voor de krachten en vervormingen in de constructie. Ook het voegsysteem en onderhoud zijn belangrijke factoren. Deze aspecten worden vaak niet, of op een te laat moment onderkend.

Casus: vrije voorbouwbrug

Om de invloed van verschillende keuzes toe te lichten wordt een fictieve casus van een vrijevoorbouwbrug beschouwd. De brug is opgebouwd uit twee middenpijlers (in as 2 en 3), van waaruit de brug is uitgebouwd, en twee overgangspijlers (in as 1 en 4), waar de brug overgaat in een aanbrug.

De brug heeft een kokervormige doorsnede, waarbij de wanden onder een constante helling naar buiten lopen (fig. 2). Door het hoogteverschil van de koker varieert de vloerbreedte van relatief smal ter plaatse van de uitbouwpijlers, naar breder ter plaatse van de overgangspijlers.

Opleggingen liggen dichtbij de wanden van de koker ter voorkoming van ongewenste krachtswerking in de diafragmawand. De positie van de opleggingen bij de uitbouwpijlers wijkt daarom af van de positie bij de overgangspijler. Verder geldt in de casus dat het gewicht op de opleggingen bij de overgangspijler laag is en dat de wanden van de kokerligger gedurende de dag langdurig worden blootgesteld aan zonlicht. Hierdoor zal de brug gaan krommen.