Toen we besloten een themanummer aan duurzaamheid te wijden, heb ik voorgesteld nu eens niet met de gebruikelijke, hoog abstractieniveau verhalen te komen. Maar in plaats daarvan met concrete voorbeelden te laten zien hoe constructeurs qua duurzaamheid het verschil kunnen maken. Nou, de oogst viel ons enorm tegen. Hebben we niet goed genoeg gezocht of zijn ze er nog nauwelijks?

Gelukkig is er wel een aantal constructeurs - mogen we die nog pioniers noemen? - die hun voorbeelden met ons willen delen. Dan gaat het onder andere om het berekenen van de milieulast als één van de pijlers, naast mechanica en constructieve veiligheid (IJboulevard), het toepassen van CO­₂-arme bouwmaterialen (geopolymeer bij Heiloo) en het geven van een tweede leven aan constructieve elementen (brug op het Floriadeterrein en kanaalplaten van Prinsenhof A in Arnhem).

Persoonlijk denk ik dat het met name de ontwerpend constructeur is die een belangrijke invloed kan hebben. Maar ook zijn of haar mogelijkheden worden in belangrijke mate bepaald door kennis en kunde die nog in ontwikkeling is. Welk materiaal is in zijn toepassing duurzamer dan een bepaald ander materiaal? Welke ruimte bieden voorschriften, of moet ik zeggen ‘biedt veiligheid’ ons om minder materiaal toe te passen? Hebben we de juiste technieken om de kwaliteit of capaciteit van tweedehands elementen te beoordelen? Genoeg uitdagingen denk ik, die goed moeten worden uitgewerkt om constructeurs de juiste handvatten te bieden.

Als jij, als constructeur, nog niet goed weet hoe je kunt bijdragen, dan begrijp ik dat wel. Maar hopelijk verandert dat snel. Daarvoor lijkt het mij noodzakelijk dat de handelingsperspectieven, waarover in de Road Map CO₂ wordt gesproken, voor constructeurs zo snel mogelijk concreet gemaakt worden.

Dick Hordijk

Lees alle artikelen van deze editie of bekijk het hele nummer.