Columncolumn5 201680Rob NijsseDe chauffeur van de betoncentraleU kent ze vast wel; de gestaagronddraaiende betonmolens opeen grote vrachtauto, op weg naarweer een nieuw te realiserenbetonconstructie. Altijd een mooigezicht. Zeker in de file leef ik metde chauffeurs mee. Ik ben weleensgestrest als ik door een file niet optijd ben voor een afspraak. Kun jenagaan hoe een chauffeur zichvoelt als zijn lading, of dit nu fruitof beton is, langzaam in kwaliteitachteruit gaat.Maar goed, te voet op weg naarhet station.`laat ik de trein eenkeer proberen', dacht ik. Lekkerontspannen gereden worden meteen kop koffie en een croissantje,terwijl je eens goed al die belang-rijke stukken kunt lezen, passeerdeik op een mistige voorjaarsmorgeneen grote bouwput. Het was vrijdagen, zoals alle echte bouwersweten, op vrijdag moeten allebekistingen worden gevuld zodatze in het weekend kunnen uithardenen op maandag de bekistingenkunnen worden verwijderd. Zoalsgebruikelijk stond een groepjeoude mannen te kijken naar devertoonde activiteiten rond debetonstort. Ook ik keek even mee.Ik vind het namelijk interessant enheb bovendien de hiervoor vereisteleeftijd bereikt. Ze waren eenconstructievloer bovenop eenonderwaterbetonvloer aan hetstorten. De betonmolens reden afen aan en op twee plaatsen warengroepen mannen (Er zijn nog weinigvrouwen te zien; is dit een laatstemannenbastion?) bezig de stortvoor te bereiden, uit te voeren enna te bewerken."Moet je datgroepje sukkels daar links achterineens lekker bezig zien", zei de oudeman naast mij."Die idioten werkenzich langzaam tegen de wand vande bouwput aan en ze kunnenstraks niet meer weg. Dat zal welweer een stel buitenlanders zijndie niet goed weten wat ze moetendoen.""U heeft er verstand van",merkte ik op. Dat had ik niet moetendoen, want mijn reactie opende desluisdeuren van zijn geheugen enzijn verleden stroomde mij tege-moet. De trein op tijd halen kon ikwel vergeten. "Ja, ja", zei hij."Vanafmijn 12ein de bouw gewerkt. Eerstals jochie bakstenen omhoog sjou-wen, daarna beton maken met demolen. Dat noemde we1-2-3-beton: een emmer cement,twee emmers zand en drie emmersgrind laten ronddraaien in demolen met een of twee emmerswater en je kon de betonmortelmet een kruiwagen naar de stort-plaats brengen. De kwaliteit vanhet beton dat ik toen produceerde,ging alle kanten op. Afhankelijkvan mijn humeur; de ene dag hadik er zin in, de andere dag niet enklooide ik maar wat aan. Toen mijnrug begon op te spelen werd ikchauffeur bij een betoncentrale.Ondertussen waren dit soortproductielocaties ontstaan. Ik hadgeregeld werk, vaste tijden en eenredelijk salaris. Tot aan mijn pensio-nering een paar jaar geleden hebik dit met veel plezier gedaan.Alleen die files altijd: daar werd jeweleens moe van. Sta je daar stilterwijl achter je 6-7 kuub goedbeton langzaam aan het verpiete-ren is. En zal ik u eens vertellen hoede meeste files ontstaan, meneer?"Voordat ik antwoord kon geven opdeze vraag, ging hij al verder"Nietdoor kapotte vrachtauto's of zo,hoewel er met al die Oost-Europesevrachtauto's op de weg er veelslecht spul tussen zit, maar doordatde mensen veel te langzaam rijden!Was ik op weg naar een klus ombeton af te leveren, reed er eenidioot op een weg met 90 km/uwaar je 100 km/u mag rijden.Vrijwel altijd een bejaarde of eenvrouw. Tja, dan moet ik rechtslangs en zie je ze schrikken. Van deschrik gaan ze remmen waarop deauto achter hen ook moet remmenen zo ontstaat er weer een file."Ikmengde mij in de discussie:"Vaakzie ik ook twee vrachtauto's elkaarinhalen waarbij de ene vrachtautomet 1 of 2 km/u meer de andereinhaalt waardoor over een afstandvan 3, 4 km de tweebaanswegwordt geblokkeerd." "GoedeNederlandse chauffeurs doen datnooit", was zijn reactie,"Dat zullenwel weer buitenlanders zijngeweest." "Natuurlijk", reageerde iken probeerde weer langzaam rich-ting het station te bewegen. Maarhij ging verder:"Jaren heb ik betonrondgereden maar gelukkig ben iknu al een paar jaar met pensioen,nog net keurig op mijn 65e. Ik benblij dat ik nu niet meer hoef te rij-den in dat gekkenhuis van het ver-keer tegenwoordig. Neem nou dieA2 tussen Amsterdam en Utrecht.Vijf tot zes banen en allemaal moe-ten ze 100 km/u rijden. Dan moestik met mijn grote bakbeestmanouveren tussen de Fiat Panda'sen zo, die allemaal precies 100km/u rijden vanwege de traject-controle is. Links rijdt niemandbehalve een enkele buitenlanderdie zich verbaasd afvraagt waaromal die Nederlanders rechts rijdenwant aan de grens stond toch op130 km/u? Ik ben trots opNederland, maar niet op hetNederland waar buitenlanders deschuld van alles krijgen. En zekerniet op het Nederland waar de enehand een snelweg van miljoenenaanlegt en de andere hand, van-wege"verworven rechten"vanweinigen, miljoenen anderen ver-biedt 130 km/u te rijden. Net zoalsEngeland: de weinigen die kwa-men stemmen dingen met eenmeerderheid van 51% een Brexitaf. Het lezen van deze column kan uwgeestelijke gezondheidstoestandernstige schade toebrengen.Woedeaanvallen en gewetens-conflicten zijn niet uit te sluiten.