De Maastunnel, één van de belangrijkste oeververbindingen in Rotterdam moest worden gerestaureerd. Twee jaar lang is maar één buis van de tunnel voor verkeer geopend, terwijl in de andere buis de wer­­­kzaamheden plaatsvinden. Eén buis dicht en direct zo’n gedoe? Ik vraag me af wat er in Rotterdam en omgeving zou gebeuren als de tunnel helemaal dicht zou zijn. Maar de Maastunnel is niet alleen een belangrijke verbinding, het is ook een constructie van de hoogste historische waarde, een rijksmonument. Twee jaar geleden hebben we zijn 75^ste verjaardag grandioos in de Kunsthal gevierd. Vlak daarvoor heb ik de eigenaar van Scorpio, een eetcafé dat tegenover de noordelijke ingang van de tunnel ligt, ontmoet. Hij heeft prachtige foto’s van de bouw en de geschiedenis van de Maastunnel verzameld. Gezien het feit dat in het kader van het aanstaande 70-jarige jubileum van Cement, veel historische overzichten en feiten zijn gedeeld, voeg ik hierbij graag enkele indrukwekkende foto’s toe.

De Maastunnel was het toneel voor wat een mooie traditie in de Nederlandse Civiele Techniek zou worden. Het is de oudste afgezonken tunnel van Nederland, maar ook van Europa. En niet alleen dat. Het is wereldwijd de eerste afgezonken tunnel met een rechthoekige vorm. In vergelijking met een cirkelvormige doorsnede bood deze oplossing meer ruimte voor het verkeer, met gescheiden rijstroken voor elke richting en aparte gedeelten voor fietsers en voetgangers. De bouwkosten werden lager en het liet genoeg ruimte boven het tunnelplafond over voor zware scheepvaart. Het was dus een belangrijke les en voorbeeld voor de hele wereld; een boegbeeld. Omdat mijn Nederlands niet perfect is, heb ik voor de zekerheid ook even in het woordenboek gekeken: BOEGBEELD = ‘Een belangrijk iemand (mijn interpretatie - iets), die als voorbeeld gesteld kan worden’.

En ook met zijn reparatie en restauratie is de Maastunnel een boegbeeld. Het is waarschijnlijk één van de eerste van dergelijke tunnels met dusdanig zware schade en uitdagingen, dat out-of-the-box denken noodzakelijk was om tot goede oplossingen te komen. Ik was er als TU-adviseur bij betrokken voor de Gemeente Rotterdam. Het was een prachtige kans voor de praktijk, Gemeente Rotterdam en Mobilis, en een onderzoekinstelling, TU Delft, om samen te werken, hetgeen bij grote uitdagingen zeer belangrijk is. Een project waar alle partijen veel van hebben geleerd. Ongetwijfeld zal de aanpak van de reparatie in de Maastunnel ook een voorbeeld (boegbeeld) kunnen zijn voor dergelijke tunnelproblemen in de hele wereld. En wederom zullen veel ingenieurs naar Nederland komen om de oplossing te bekijken.

Als ik het toch over boegbeelden heb, kan ik er niet omheen om er nog één te noemen. We hebben onlangs in Cement kunnen lezen dat prof. Dick Hordijk de TU Delft per 1 maart heeft verlaten. Iemand met een wereldwijde erkenning in zowel onderzoek als praktijk; precies wat nodig is om een leerstoel Betonconstructies perfect te leiden. Een Nederlands boegbeeld en iemand van wie wij, zijn collega’s en studenten aan de TU Delft, ontzettend veel hebben geleerd. Maar niet alleen dat. Hij is een groot mens, die in ons vertrouwen had, ons onvoorwaardelijk heeft gesteund en ons heeft laten zien wat een echt boegbeeld is! Hartelijk bedankt daarvoor!